Page 4 - Kur'an-ı Kerim 5. Sınıf 2. Bölüm
P. 4
1. ÜNİTE
“Hani meleklere, “Adem için saygı ile eğilin” demiştik de İblis hariç bütün melekler hemen saygı ile
eğilmişler, İblis (bundan) kaçınmış, büyüklük taslamış ve kâfirlerden (inkar edenlerden) olmuştu.” 11
İnsanın varlığına ikinci itiraz gelmişti. Bu, Allah’ın (c.c.) emrine karşı gelmekti. İtiraz eden; İb-
lis’ti.
İblis, melek değildi. Ama meleklerin içinde bulunmasına izin verilmişti. İblis, secde emrine
12
uymadı. Bunun üzerine Allah (c.c.),
— Sana emrettiğim hâlde seni secdeden alıkoyan şey nedir, dedi.
Şeytan:
— “...Çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın, dedi.” 13
Âdem’in çamurdan yaratıldığı doğru idi. Ama şeytana ateşin çamurdan üstün olduğunu kim
söylemişti? Gururu onu kör etmişti. Doğruları göremiyordu. Ateşten yaratılan şeytan kendi sonu-
nu hazırlıyordu. İsyanı Allah’a (c.c.) idi. Hemen vazgeçmeliydi, boyun bükmeliydi, Allah’tan (c.c.)
af dilemeliydi. Ama olmadı. Allah (c.c.) şöyle buyurdu:
— İn oradan! Orada büyüklenmeye hakkın yok. Verdiğim yüce makamı bırakarak hemen çık
dışarı, artık sen kovulmuş birisin.
İsyan ve kibir cezasını bulmuştu. Şeytan, nimet ve rahmetten sonsuza kadar mahrum edilmiş-
ti. Şeytan şaşırmıştı, Âdem’den üstün olduğunu iddia ederken her şeyini kaybetmişti. Meleklerin
arasındaki konumunu, içerisinde yaşadığı nimetleri, Allah’ın (c.c.) sevgisini, her şeyini kaybetmiş-
ti. Hayatını kaybetme endişesi sardı kendisini ve yalvardı,
— İnsanları tekrar dirilteceğin güne kadar bana süre ver, dedi.
“Allah (c.c.): Sen bilinen bir vakte kadar kendilerine mühlet verilenlerdensin, buyurdu.” 14
11 Bakara Suresi, 34.ayet.
12 Kehf suresi, 50. ayet.
13 A’râf suresi, 12. ayet.
14 Hicr suresi, 38. ayet.
15