Page 6 - Ebru 1. Ünite

1. ÜNİTE

Molla aşkı kültür terası ebru
atölyesi,Yılmaz BAŞKAR
Balat, İSTANBUL

Ebru Sanatçısı,teknesiyle bütünleşebilirse ve kendini bütün benliğiyle teknesine,
boyalarına, sanatına verebilirse çok derin anlar yaşadığı zamanlar olur. Orda idrâk günlük
idrâkten artık daha ulvi idrâke kayar. Hele sanatkarın ruhunu dengeleyecek, onu motive
edecek iyi de bir name varsa alt fonda, o zaman motivasyon zirveye ulaşır. Burada bir
idrâk değişmesi vardır, algıda değişiklik olur. Sanatkâr o anda, “ben nerdeyim, burası
neresi ya da ben ne iş yapıyorum” gibi sorulara muhatap olabilir. Artık gündelik hayatla
irtibat kopmuştur. O andan itibaren yaşanan dakikalar başka bir alemde yaşanmaktadır.
Tekrar gündelik hayatın idrâkine dönüldüğünde tatlı bir iç huzuruyla beraber, bir yorgunluk
hissedilir. Çok güzel bir duygudur.
Herkes ebru yapabilir, fırçayı sallayıp PAYLAŞALIM
boyaları dökebilir ama sanatkâr olamaz. Sanatkâr hakkında bilgi toplayarak arkadaşlarınızla
Sanatkârlık başka bir şeydir. Sanatkârlık paylaşınız.
başka bir ruh gerektirir. Yoksa boyalı
kâğıtlardan başka bir şey yapmamış
oluruz. O ruhu eserimizin altına verebiliyorsak sanatkârızdır. Eski ustalarımız, eski insanlar
bunu çok iyi başarmışlardır. Bir Şebek Mehmet Efendi’ nin, bir Ayasofya-ı Kebir Camii
hatibi Hatib Mehmet Efendi’nin ebrularına bakıldığında başka bir ruh hissedilir. Orada
başka bir maneviyat teneffüs edilir. Bunun, o insanların kemâlâtından kaynaklandığını
düşünmek yanlış olmasa gerek. Bizler de aynı kemâlâta ulaşabilirsek bizim eserlerimiz
de ruh kazanacaktır. Bunun için öncelikle kendimizi saflaştırmamız, enâniyetten sıyrılıp
nefsimizi terbiye etmemiz gerekir.

16