Page 18 - 10. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 2. Ünite
P. 18

titizlikle uyarak zaferler kazanmışlardır. Hz. Peygamber’in Müslümanlara karşı bu şekilde
            merhametli davranması neticesinde birçok kimsenin Müslüman olduğu da rivayet edilmiştir.
            Yüce  Allah ayrıca Hz. Peygamber’den bir konuda karar vermeden önce onu arkadaşlarına
            danışmasını, onlarla tartışmasını ve istişare sonunda kararını verince artık  Allah’a (c.c.)
            güvenerek uygulamaya geçmesini emretmektedir.

                                                         Yüce   Allah  Hz.  Peygamber’i  İslam’ı  yaşa-
                Bilgi Kutusu                             mak  üzere  örnek  bir  insan  olarak  gönder-
                                                         diği gibi arkadaşlarının da sonraki nesilleri
                İstişare:  Herhangi  bir  konuda  doğruyu   yetiştirebilecek seviyede örnek bir toplum
                bulmak  için  sahasında  güvenilir  bir   haline gelmelerini istemiş, bu sebeple Hz.
                uzmanın görüşüne başvurulmasıdır.        Peygamber’e onları en güzel bir şekilde ye-

                           (MEB Dinî Terimler Sözlüğü, s.184.)  tiştirmesini  emretmiştir.  Onların  şahsiyet-
                                                         lerine değer vermesini, yönetimde onlarla
            istişare etmesini, onlara görev verip sorumluluk duygularının gelişmesi için çaba göster-
            mesini ve hatalarını bağışlamasını emretmiştir. Böylece Müslümanların hem Hz. Peygam-
            ber’e hem de birbirlerine karşı sevgi ve saygıları daha da artarak birlik ve beraberlikleri
            sağlanmış, münafıkların istismar edebilecekleri kapılar kapatılmıştır.
            Hz.  Peygamber  vahiy  dışındaki  meselelerde  özellikle  savaş  konularında  sahabiler  ile
            istişare eder, sonra karar verirdi. Bedir Savaşı’nda ordu için seçilecek karargâh ve savaş
            sonrasında alınan esirler hakkında verdiği kararı da arkadaşlarıyla yaptığı istişare sonunda
            vermiştir.

            Hz. Peygamber  kuşların bile sabahın erken saatlerinde yuvalarından ayrılarak akşamın
            karanlığına kadar  Allah’ın (c.c.) kendileri için yarattığı rızıklarını aradıklarını hatırlatarak
                                                                                                   43
            Allah’a  (c.c.)  gerçek  anlamda  tevekkül  etmenin  önemini  anlatmak  istemiştir.  Devesini
            bağladıktan  sonra  mı  yoksa  onu  salarak  mı  tevekkül  etmiş  olacağını  soran  bedevîye
            hitaben de “Önce deveni bağla, sonra  Allah’a tevekkül et!”  buyurarak İslam’ın tevekkül
                                                                       44
            anlayışını somut örneklerle açıklamıştır.


                Etkinlik Yapalım
                Âl-i  İmrân  suresi  159.  ayetini  inceledikten  sonra  çıkardığınız  mesajları
                aşağıdaki boşluklara yazınız.

                ..................................................................................................
                ..................................................................................................
                ..................................................................................................

                ..................................................................................................
                ..................................................................................................
                ..................................................................................................

                ..................................................................................................
                ..................................................................................................

                ..................................................................................................


            43  bk. Ahmed b. Hanbel, Müsned, C 1, s. 52.
            44  Tirmizî, Kıyâmet, 60.
                                                       55
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23