Page 17 - 8. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 4. Ünite
P. 17

HZ. MUHAMMED’İN ÖRNEKLİĞİ




            başına koyar, ayağa kalkarken tekrar
            kucağına  alırdı. Çocuklarla  şakala-
                             34
            şır, oynar, onlara çeşitli hediyeler ve-
            rirdi.  Özellikle  yetim  çocukları  top-
            lum  içinde  gözetir,  başlarını  okşar,
            bağrına basardı.


               Hz.  Muhammed  (s.a.v.)  sadece
            yaşadığı döneme ve topluma örnek
            olmamıştır. O, kıyamete kadar yaşa-
            yacak olan bütün insanlara örnektir.
            Doğruluğu,  güvenilirliği,  merhame-
            ti  ve  affediciliğiyle  insanları  iyiye
            ve  güzele  yönlendirmiştir.  Hakkı
            gözetmedeki  hassasiyeti  insanlar
            arasında  adaletin  yaygınlaşmasını

            sağlamıştır. Hayatımıza yön vermek
            için  Hz.  Peygamberin    hayatından
            her alanda örnek bulmak mümkün-
            dür.  Çünkü  onun  gönderiliş  gayesi;
            Kur’an’ı yaşamak, yaymak ve açıkla-
            maktır. O da bunu en güzel şekilde
            hikmetli  söz  ve  davranışlarıyla  ger-
                                                                        Hilye-i Şerif
            çekleştirmiştir.




                BİLGİ KUTUSU

               •   Hz. Peygamber, insanlara daima mütevazı bir kardeş, şefkatli bir öğretmen ve mer-
                   hametli bir baba gibi davranırdı.
               •   İnce, nazik, kibar ve ölçülü bir hitap tarzını benimserdi.
               •   Şaka yaparken kimseyi kırmaz, doğru olmayan bir şeyi söylemez ve kimseyi yanılt-
                   mazdı.
               •   Dikkat çekmek istediğinde konuşmasında geçen önemli cümleleri üçer defa tekrar
                   ederdi.
               •   Az sözle çok şey ifade eder, tane tane, açık seçik ve herkesin anlayabileceği bir
                   tarzda konuşurdu.
               •   Karşısındakini dinlediğini ve anladığını göstermek için yüzüne bakarak konuşurdu.
                                                                                                                                      (bk. Tirmizî, Şemail, 160.)




            34   bk. Müslim, Mesâcid, 42.

                                                       106
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22