Page 16 - 9. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 4. Ünite

PEYGAMBERİMİZİN HAYATI

Görüşmelerin sonuçsuz kalması üzerine Resulullah (s.a.v.) Kureyşlilere elçi olarak bu defa

Hz. Osman’ı gönderdi. Kureyşliler Hz. Osman’a isterse kendisinin Kâbe’yi tavaf edebile-
ceğini ancak Müslümanların şehre girmesine müsaade etmeyeceklerini bildirdiler. Allah
Resulü (s.a.v.) tavaf etmedikçe tek başına Kâbe’yi tavaf etmeyeceğini söyleyen Hz. Osman’ı
hapsettiler. Hz. Osman’ın dönüşü birkaç gün gecikince onun öldürülmüş olabileceğinden
şüphelenen Allah Resulü (s.a.v.) , müşriklerle savaşmadan oradan ayrılmayacağına dair sa-
habileriyle sözleşti. Bu yemine, “Rıdvan Biati” denildi. 32

BİR AYET

“Muhakkak ki sana biat edenler ancak Allah’a biat etmektedirler. Allah’ın
eli onların ellerinin üzerindedir. Kim ahdini bozarsa ancak kendi aleyhine
bozmuş olur. Kim de Allah ile olan ahdine vefa gösterirse Allah ona büyük
bir mükâfat verecektir.”
(Fetih suresi, 10. ayet.)

Mekkeliler, Müslümanların savaş için biat ettiklerini haber alıp Hz. Peygamber’in kararlılı-
ğını görünce Hz. Osman’ı serbest bıraktılar. Ardından da bir heyet göndererek barış ant-
laşması yapmak istediklerini bildirdiler. Peygamber Efendimiz, Mekkelilerin teklifini kabul
edince aşağıdaki maddeleri içeren bir antlaşma imzalandı:

• Müslümanlar ile Mekkeliler arasında on yıl savaş yapılmayacaktır. Taraflardan herhan-
gi biri üçüncü bir tarafla çatışmaya girerse diğeri bu çatışmaya müdahil olmayacaktır.

• Müslümanlar bu yıl Mekke’ye girmeden geri dönecekler ancak gelecek yıl Kâbe’yi
ziyaret edebilecekler ve şehirde üç günden fazla kalamayacaklardır.

• Müslümanların ziyaretleri esnasında yanlarında sadece yolcu kılıçları bulunacak,
Mekkeliler ise o sırada şehri boşaltacaklardır.

• Antlaşmadan sonra Mekkelilerden biri Müslümanlara sığınırsa geri çevrilecek ancak
Müslümanlardan biri Mekke’ye geri dönerse iade edilmeyecektir.

• Arap kabileleri diledikleri tarafla ittifak yapabileceklerdir. 33

Antlaşma maddelerinin aleyhlerine görünmesi ve kendilerine sığınan Ebu Cendel’i ailesine
geri vermek zorunda kalmaları sahabileri çok üzdü. Hz. Ömer, üzüntüsünü dile getirince
Peygamber Efendimiz, “Ben Allah’ın elçisiyim ve O’na asla isyan edemem.” buyurarak
34
Allah’ın (c.c.) emriyle hareket ettiğini bildirdi. Umre yapamadan dönmenin hüznüyle kurban-
larını kesip ihramdan çıkan Allah Resulü (s.a.v.) ve Müslümanlar, Hudeybiye’den ayrıldılar. 35
32 İbn Hişâm, es-Sîre, C 3, s. 329-330.
33 Buhârî, Cizye, 19; Vâkıdî, Meğâzî, C 2, s. 603- 605.
34 Müslim, Cihad ve’s-Siyer, 94.
35 Vâkıdî, Meğâzî, C 2, s. 613-616.

108