Page 8 - 7. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 4. Ünite
P. 8
7. SINIF PEYGAMBERİMİZİN HAYATI
Zulmü engellemek, her zaman hakkın ve haklının yanında olmak bir ibadettir. Çünkü Allah
Teala, zalimleri sevmez. Kur’an-ı Kerim’de Rabb'imizin lanetinin haksızlık yapan zalimlere olacağı
bildirilmiştir. Bu nedenle Peygamberimiz, yirmi üç yıl boyunca zulüm ve haksızlıkları engellemek
211
için çalışmıştır. İnsanlığın huzur ve mutluluğunu temin etmek ve insanlar arasında kin ve düşmanlığa
sebebiyet veren davranışları bertaraf etmek için çaba sarf etmiştir.
Peygamberimiz, Muhammedü’l-Emin olduğunda da, Muhammedün Resulullah olduğunda da
daima hakkı söylemiş ve savunmuştur. İslam’ın ilk yıllarında amcası Ebu Talip aracılığıyla müşriklerin
“Davandan vazgeç” dediklerinde onun verdiği şu cevap hepimize örnek olmalıdır: “Amca, güneşi sağ
elime, ayı da sol elime verseler ben davamdan vazgeçmeyeceğim.” 212
2. PEYGAMBERİMİZİN HAYATINDA RAMAZAN VE ORUÇ
PAYLAŞALIM
Ramazan ayı içinde sizi en çok heyecanlandıran zamanı arkadaşlarınızla paylaşınız.
Peygamberimiz için bazı vakitler çok önemlidir, bunlardan biri de Ramazan ayıdır. Ramazan
ayı; oruç, teravih, iftar, fitre ve Kur’an ayıdır. Orucun önemini bir kutsi hadiste Peygamber Efendimiz
şöyle ifade etmiştir: “ ... Oruç, yalnız benim içindir, doğrudan doğruya benim için yapılan bir ibadettir.
Onun ecrini de ben veririm. Hâlbuki diğer güzel amellerin hepsi on misli ile ödenir.”
213
Peygamberimizin ibadet hayatı, Ramazan ayı gelince daha da yoğunlaşırdı. O, gündüzleri
oruç tutar, geceleri teravih namazı kılar ve sahura kalkardı. Bu ayda Kur’an tilavetini arttırır ve fitre
verirdi. Hasta ve yaşlıları ziyaret eder, komşularıyla ve akrabalarıyla beraber iftar ederdi. Özetle bu ayı
ibadetlerle dolu dolu geçirirdi. Bu ayda tutulan orucun mükâfatını Peygamberimiz şöyle belirtmiştir:
“Bir kimse inanarak ve mükâfatını Allah’tan (c.c.) umarak Ramazan orucunu tutarsa geçmiş günahları
bağışlanır.” 214
7.4.5. Bazı büyük camilerin minarelerine mahya asılması bir ramazan geleneğidir.
211 bk. Hûd suresi, 18. ayet; Şura suresi 40. ayet.
212 İbn Hişam, Siret, C 1, s. 226.
213 Buhârî, Savm, 2.
214 Buhârî, Savm, 6.
92