Page 16 - Kur'an-ı Kerim 8. Sınıf 2. Bölüm

1. ÜNİTE

KISSADAN HİSSE

Aşağıdaki hâtırayı okuyarak Hz. Yusuf’un ve Sevgili Peygamberimiz’in davranışları üzerin-
den yaşadığınız bazı olayları yorumlayınız.
Sevgili Peygamberimiz’in İslam’a davetinin en zor günleri idi Mekke günleri… Başta Peygam-
berimiz olmak üzere iman eden insanlara yapılan işkenceler, Müslümanlar için uygulanan ekonomik

ambargo, doğup büyüdükleri şehirden ayrılış, Bedir, Uhud ve Hendek savaşları… Sırf inancı uğruna
şehit edilen nice inananlar… Bütün bu olanlardan sonra Allah Teâlâ Müslümanlara zafer nasip etmiş,
Mekke fethedilmişti. Müslümanlar birkaç küçük olay dışında kan dökmeden Mekke’ye girmişlerdi.
Yılların hüznü neşe ve sevince dönüşmüştü. Kâbe’nin etrafında toplanan Mekke müşrikleri heyecan
içerisinde kendileri için verilecek son kararı bekliyorlardı. Onlara, iki cihan güneşi Sevgili Peygambe-
rimiz:
“Ey Kureyş topluluğu! Şimdi benim sizin hakkınızda nasıl bir karar vermemi bekliyorsunuz.”

diye sordular. Mekkeliler:
“Biz senin hayır ve iyilik yapacağını umarız. Sen kerem ve iyilik sahibi bir kardeşsin. Kerem ve
iyilik sahibi bir kardeşin oğlusun!...” dediler. Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz:
Ben de Hz. Yusuf’un size dediği gibi;

ِ
ِ
۪
ينمحارلا محرَا وهو مُكل للا رفغي مويْلا مُكيَلع بي۪ثت َ ل
ْ َ
َ
َ ّٰ
َّ
ُ ْ َ َ ْ َ
ُ ْ َ
ُ َ ْ َ ُ َ ْ
َ
ُ
“…Bugün sizi, ayıplamak ve azarlamak yoktur. Allah sizi affetsin! O, merhametlilerin en mer-
hametlisidir.” diyorum. Haydi gidiniz, hepiniz artık serbestsiniz.” buyurdu.
(Osman Keskioğlu; A.Himmet Berki, Hz. Muhammed ve Hayatı, s. 376-377)

Dua

Çileli bir hayattan sonra oğluna ka-

vuşan Hz. Yakup (a.s.) bir müddet daha Mı-
sır’da peygamberlik vazifesini yerine getirip
insanlara hak dini öğretti. Vefatına yakın bir
zaman geldiğinde oğullarını başına toplaya-
rak dedesi İbrahîm (a.s.) gibi vasiyette bu-

lundu ve :
“...Oğullarım! Allah sizin için bu dini
(İslam’ı) seçti. O halde sadece Müslüman- “Allah katında duadan daha kıymetli bir şey yoktur.”

lar olarak ölünüz.” dedi. (Tirmizî, Daavat, 1; İbn Mâce, Duâ,1 )
100
100 Bakara suresi, 132. ayet.

32