Page 11 - Kur'an-ı Kerim 6. Sınıf 2. Bölüm
P. 11
6. Sınıf
ölümü tatmak, sadece dosta erken kavuşmaktı. Onlar kendilerince İbrahim aleyhine hüküm verir-
ken, ilahî iradenin kendileri için belirlediği şeyden habersizdiler. Allah Teâlâ bu durumu Kur’an’da
şöyle belirtir:
“Böylece İbrahim’e bir tuzak kurmayı istediler. Fakat biz onları alçaklardan kıldık.”
41
Büyükçe bir mancınık inşa ettiler. Bir insanı öldürmek için birkaç odun parçasını tutuşturmak
yeterli iken herkes ateşe odun taşıdı. Devasa bir ateş yaktılar. İbrahim’in öldürülüşü bir törene
dönüştürülmüştü. Belki de bu cinayete herkes ortak edilerek bir masumun öldürülüşüne itiraz
edeceklerin sesi kesiliyordu ya da bir daha ilahlarına ses çıkartmaya cüret etmeye kalkacaklara
gözdağı veriliyordu.
İbrahim (a.s.), ateşe fırlatılmadan önce elleri bağlı olarak bekletiliyordu. Bu sırada insanlar-
dan bazıları onun yalvaracağını, “hata ettiğini” söyleyip af dileyeceğini sanıyorlardı. Ateş o kadar
büyüktü ki yanına yaklaşılamıyordu. Artık İbrahim’in kurtulmasına imkan yoktu. Ama İbrahim ağ-
zında dualarla Allah’a teslim olduğunu gösteriyordu. Bu esnada ipi kesip mancınığı salıverdiler.
İbrahim (a.s.)’ı dağ gibi ateşin içine attılar.
O âna kadar ne olacağını bilmeyen, ateşin ortasında Rabbi için can vermeyi bekleyen İbrahim
(a.s.), gül bahçesine düşmüştü. Cennette miydi? Hayır. Peki, ne olmuştu? Allah’ın fermanı yankı-
lanmıştı bütün âlemde: “Ey ateş! İbrahim için serinlik ve esenlik ol!” diye.
42
Kim vermişti ateşe yakma özelliğini? Yemyeşil ağaçların kuruduktan sonra yakılmak için kulla-
nılabileceğini kim söylemişti? Yeri ve göğü var eden, kurallar koyan Âlemlerin Rabbi Allah bütün
ateşi bir gül bahçesine çevirmişti dostu İbrahim için.
Oda ne? İbrahim mancınıkla atıldığı yerden yürüyerek çıkıp geliyordu. Yüzünde dostunun yar-
dımının verdiği güven ve tebessüm vardı.
Hz. İbrahim Filistin’e Yerleşiyor
Hz. İbrahim bu açık mucize karşısında insanların düşüncesinin değişeceğini ve iman edecek-
lerini bekliyordu. Ama onun arzu ettiği şey olmadı. Kavmi yine ona karşı geldi ve bu da İbrahim’in
onlardan ayrılması demekti. İbrahim onlara dedi ki:
41 Saffat suresi, 98. ayet.
42 Enbiya suresi, 69. ayet. 26