Page 8 - Kur'an-ı Kerim 7. Sınıf 2.Bölüm
P. 8

7. Sınıf                                                                                             Kur’an-ı Kerim’i Tanıyalım                                            1. Ünite




                 Davud Peygamber, hükümdar olmasına rağmen “En üstün kazanç insanın kendi el emeği
          ile kazandığıdır.” ölçüsünü prensip edinmişti. Devlet bütçesinden para almazdı. Demircilik ile ge-
          çimini sağlardı. Onun bu özelliğini öven ve örnek gösteren Sevgili Peygamberimiz de el emeği ile
          helal kazanmayı teşvik ederdi:
                 “Kişi kendi bileğinin gücüyle kazandığından daha hayırlı bir yiyecek yemiş olamaz. Allah’ın
          peygamberi Davud Aleyhisselâm da kendi bileğinin gücüyle çalışarak kazandığından yerdi.”    31

          Adaletle Hükmeden Baba Oğul


                 Hz. Davud’un bir oğlu oldu ve adını Süleyman koydu. Oğlunun eğitimi ve ahlakı için çok
          özen gösterdi. Süleyman büyüyüp delikanlı olunca babasıyla beraber oturur, onu kendisine örnek
          alırdı. Hatta bazen babasına sorulan konularda babasından daha güzel yorumlar getirirdi. Hz.
          Davud da buna çok memnun olurdu.
                 Yine bir gün Hz. Davud’a iki adam gelip aralarında çıkan anlaşmazlık için kendisinin ha-
          kem olmasını ve karar vermesini istediler. Adamın birisi: “Ey Allah’ın peygamberi! Bu adamın
          koyunları benim bahçeme girip ekinlerimi yedi, mahvetti.” dedi. Hz. Davud koyun sahibine sordu:

          “Bu adamın söylediği doğru mu? Gerçekten koyunların bunu yaptı mı?” Adam: “Evet, ne yazık ki
          doğrudur.”  dedi.
                 Bunun üzerine Hz. Davud, harap edilen ekinin değerinin koyunların değerine denk oldu-
          ğunu görünce koyunların, tarla sahibine verilmesine hükmetti ve: “Bahçe sahibi yenen ekinlerine
          karşılık olarak koyunları senden alır.” dedi. Hz. Süleyman o sırada küçük yaşta olmasına rağmen:
          “Babacığım, bir yol daha var! Koyunları tarla sahibine borç olarak verelim, sütünden ve yününden
          istifade etsin. Kendisi de bu arada tarlayı düzenlesin. Ekin, eski hâline gelinceye kadar koyunlar
          tarla sahibinde kalsın. Tarladaki ekin eski hâline gelince de sürüyü sahibine teslim etsin!” dedi.
          Davud Aleyhisselâm bu tek-

          lifi çok beğendi ve öyle hük-  Davud Peygamber ile ilgili öğrendiklerinizi not ediniz.
                                         ....................................................................................
          metti.  Yüce  Rabb’imiz  bu    ....................................................................................
          olayı şöyle hatırlatır:        ....................................................................................
                 “Dâvûd  ile  Süley-     ....................................................................................
          man’ı  da  hatırla.  Hani  bir   ....................................................................................
          ekin  tarlası  hakkında  hü-   ....................................................................................
          küm  veriyorlardı.  Çünkü      ....................................................................................

          halkın  koyunları  o  ekine    ....................................................................................
                                         ....................................................................................
          girmişti.  Biz  de  hükümle-   ....................................................................................
          rine  şahit  olmuştuk.  ﴾78﴿   ....................................................................................
          Biz hüküm vermeyi Süley-       ....................................................................................
          man’a kavratmıştık. Zaten      ....................................................................................
          her birine hükümranlık ve

          31. Buhârî, Buyû’ 15; Nesâî, Buyû’ 1, Ebû Davud, Buyû’ 6; Ahmed b. Hanbel, IV, 131, 132.
                                                       28
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13