Page 5 - AİHL Temel Dini Bigiler 1. Ünite

İNANÇ DÜNYAMIZ

OKUMA PARÇASI

SABUNCU HİKÂYESİ

Kasabadaki büyük küçük herkesin saygısını kazanmış Hasan Hoca, Merkez Camii’nde
ikindi namazını kıldırdıktan sonra ağır adımlarla çarşının girişindeki müftülük binasına
doğru ilerliyordu. Dükkanların önündeki mermerlerden yürüyor, bunların bittiği yerlerde
ise mecburen çamur yola iniyordu. Elbisesine çamur sıçramasın diye dikkatlice yürürken
bir taraftan da esnafla selamlaşıyor, hâl hatır soruyordu. Elektrikçi dükkânının yanına
gelince Necip Usta, onu dükkânına davet etti:

— Buyurun, hocam! Bir çayımızı için. Bugün Cuma namazında ne güzel izah ettiniz.
İnsanları ancak dine sarılmak kurtarır. Hem soracağım bir iki şey de var. Aceleniz yoksa
lütfen buyurun!

— Müftülükte işim var; ama o kadar acele değil. Bir çayınızı içip biraz sohbet edelim.

Cami ve namazla pek arası olmayan Sabuncu Kâzım Efendi, Necip Usta’nın
komşusuydu. Hocanın sesini duyunca o da elektrikçi dükkanına geldi. Necip Bey çayları
söylerken, Sabuncu Kâzım Efendi söze girdi:

— Hoca! Din, insanlara huzur ve saadet getirir, diyorsun. Ama aradan geçen bunca
zamana rağmen dünya hâlâ kötü insanlarla dolu. Hasan Hoca:

— Ağır ve derin bir konuya daldın, evladım, dedi. Göz ucuyla sabuncuyu süzdü.
Kendinden emin bir şekilde sabuncuya dönüp az ileride kirli ve çamurlu elbisesiyle
dolaşan adamı göstererek:

—Dünya, yüzyıllardır sabunu da biliyor. Sabunun kirleri, pislikleri temizleyeceği
söyleniyor. Fakat dünyada hâlâ pek çok kir, pislik ve bunlarla kirlenen pek çok insan var,
öyle değil mi? dedi.
Sabuncu hemen itiraz ederek:

— Öyle ama, dedi, sabun kullanıldığı zaman faydalıdır. Kendini ısrarla çamurun içine
atana sabun ne yapsın!

Hasan Hoca fırsatı yakalamıştı. Taşı gediğine koymanın tam zamanıydı:
— Haklısın, dedi. Kendini çamurun içine atana sabun ne yapsın, sabuncu ne yapsın?
Evladım! İşte din de böyledir. Uygulanır ve yaşanırsa dünyaya iyilik getirir. Kendini
haramlara, günahlara, zulüm ve haksızlığın içine inatla atana din ne yapsın?

Komisyon, Benim Güzel Dinim, s. 20-21.

17