Page 24 - Temel Dini Bigiler İslam-1 Ortaokul 4. Ünite

ORTAOKUL TEMEL DİNÎ BİLGİLER (İSLAM 1)

Yüce Allah kullarına, hatalarından dönmeleri için fırsatlar tanır, zaman verir. Kullarına karşı
merhametle muamele eder, onların yaptığı hatalardan dolayı tövbe etmeleri için sabırla bek-
ler. Hatalarından dönen ve af dileyenler affedilir fakat hatasında ısrar eden kimselere adalet-
le muamele edilir. Yapılan hiçbir şey karşılıksız bırakılmaz. Kur’an-ı Kerim’de bu konuyla ilgili
şöyle buyrulmuştur: “Sakın, Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah onları
ancak, gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor.” 66

Biz, bir başkası hata yaptığında hemen öfkelenir ve sabırsız davranırız. Fakat Yüce Allah,
emirlerine karşı gelenlere ceza vermekte aceleci davranmaz. Çünkü “…Allah çok bağışla-
yıcıdır, pek halîmdir.”
67

OKUYALIM
Herkes Kendisine Yakışanı Yapar

Bir kişinin eşeği çamura batmıştı. Bu kaygı ile adamcağız çok üzgündü. Eşeğin
çamura battığı yer kırlıktı. Her yer karanlıktı. Yağmurlar yağı yor, seller akıyor,
soğuk yeller esiyordu. Eşeğin sahibi bu tasa içinde sabaha kadar söylenip durdu.
Dilinden ne dost kurtuldu ne düşman ne ahali kurtuldu ne de sultan. Adam böyle
söylenirken olacak ya, padişah oradan geçti. Adamın sözlerini işitince padişah, ne
dinleyebildi ne de cevap verebildi. Fakat kızdı:

“Eşeği çamura batmışsa benim suçum ne! Ben batırmadım ya. Benden ne isti-
yor, bana niçin kızıyor?” dedi. Emrindekilerden biri padişaha:
“Padişahım, verin cezasını. Dünyadan nam ve nişanı kalksın.” dedi. Büyük pa-
dişah düşündü, taşındı baktı gördü ki adam sıkıntı içinde bunalmış, eşeği çamura
batmış tır. Zavallı adamın haline acıdı. Uygunsuz, yolsuz sözlerinden kabaran öf-
kesini yuttu. Tuttu, ona altın verdi, at verdi, kürklü kaftan verdi. Öfke zamanında
merhamet ne güzel şeydir. Birisi o ihtiyara:
“Ey akılsız ihtiyar, bu cezadan nasıl kurtuldun, hayretteyim?” dedi. İhtiyar şöy-
le cevap verdi:

“Sus, ben o sırada dertli idim, kendime hâkim değildim. Bana yakışan şeyi yap-
tım. Padişaha gelince, o da kendisine yakışan ihsanı yaptı.”

(bk. Şeyh Sâdî-î Şîrazî, Bostan ve Gülistan, Terc: Kilisli Rıfat Bilge, s. 199-120.)

66 İbrâhîm suresi, 42. ayet.
67 Âl-i İmrân suresi, 155. ayet.

118