Page 17 - 9. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 3. Ünite

3. ÜNİTE

FİKRİNİ SÖYLE!

“Ey hükümdar! Yüce Allah aramızdan birini seçip de onu kendisi için elçi olarak gön-
derene kadar biz cahillerdendik, putlara tapardık. Akrabalarımızı gözetmez, komşuluk
haklarını tanımazdık. Güçlü olanlarımız zayıf olanlarımızı ezerdi. Daha sonra Allah
bize aramızdan soyunu, doğruluğunu ve güvenilirliğini bildiğimiz bir peygamber gön-
derdi. O, bizi Allah Teâlâ’nın birliğini tanımaya ve O’na ibadet etmeye çağırdı. Putlara
tapmaktan, Allah’a ortak koşmaktan bizi uzaklaştırdı. Doğru söylemeyi, emanete ve
akrabalık bağına riayet etmeyi, komşularla güzel geçinmeyi, haramdan ve kan dök-
mekten sakınmayı emretti. Çirkin işlerden, yalandan, yetim malı yemekten, namuslu
kadına iftira etmekten menetti. O, bize diğer insanlara kötülük yapmaktan çekinmeyi,
sadece Allah’a ibadet etmeyi, sadaka vermeyi ve her çeşit iyi ve güzel ameller işleme-
yi öğretti. Biz bunları yapmaya başlayınca insanlarımız bize düşman oldu ve işkence
etti. Bu yüzden vatanımızı terk etmek zorunda kaldık. Bize zulmettikleri, kötülükte bu-
lundukları ve bizimle dinimiz arasına girdiklerinden memleketinize gelerek sizi tercih
ettik. Komşuluğunuzu istedik ve yanınızda bize zulmedilmeyeceğini ümit ettik.”

(İbn Hişâm, es-Sîre, C 1, s. 359-360.)

Cafer b. Ebi Talib’in Habeşistan Necaşisi’nin huzurunda yapmış olduğu konuş-
madan yola çıkarak Müslümanların Habeşistan’a hicret etmelerinin sebeplerini
açıklayınız.

4. Hz. Hamza (r.a.) ve Hz. Ömer’in (r.a.) Müslüman Oluşları

Allah Resulü’nün (s.a.v.) amcası Hz. Hamza, aynı zamanda onun süt kardeşiydi. Hz. Hamza
avdan döndüğü bir gün âdeti olduğu üzere Kâbe’yi tavaf etmeğe geldiğinde Ebu Cehil’in
Hz. Peygamber’e saldırıp hakaretler savurduğunu öğrendi. Asabiyet duygusu kabaran
amca, yeğenine yapılan muameleye çok kızdı ve büyük bir öfkeyle Kâbe’nin yakınında
oturan Ebu Cehil’in karşısına dikildi. Yayıyla Ebu Cehil’in başını yardı. Ardından da Ebu
Cehil’e “Ben de onun dinindeyim. Gücün yetiyorsa ona yaptıklarını bana da yap!” diyerek
Müslüman olduğunu haykırdı. Olanları hazmedemeyen Ebu Cehil’in yakınları Hz. Ham-
za’nın üzerine atılmak istediler. Ancak onun kızgınlıkla bu sözleri söylediğini düşünen Ebu
Cehil, onu daha fazla kızdırmamak için yakınlarını engelledi.

Sakinleşip kendine gelince atalarının dininden ayrılmış olmak Hz. Hamza’ya zor geldi. Bir
süre şüphelerle bocalayıp nefsiyle mücadele eden Hz. Hamza, Kâbe’ye giderek Allah’a (c.c.)
sığınıp doğru yolu göstermesi için yalvardı. Duası kabul olup kalbinde şüphelerden eser kal-
mayınca Allah Resulü’nün (s.a.v.) yanına giderek Müslüman olduğunu söyledi. Hz. Hamza’nın
İslam ile şereflenmesi, Peygamber Efendimizi ziyadesiyle memnun ettiği gibi Müslümanları
güçlendirip bir nebze de olsa rahatlattı. 43
43 İbn Abdilberr, el-İstîâb, C 1, s. 369-370.

73