Page 5 - 6. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 4. Ünite
P. 5

Ünite -4-


                    Alınan kararlar gereği Müslümanlar ve Peygamberimizin soyu olan Haşimoğulları
            ile tüm ilişkiler kesilecekti. Onlarla alışveriş yapılmayacak, konuşulmayacak, hatta selam
            bile verilmeyecekti. Müslümanlar için çok zor günler başladı. Evlerindeki yiyecek ve içe-
            cekler günden güne tükendi. Onlarla kimse alışveriş yapmadığı için sonraki günlerde açlık
            ve yokluk çekmeye başladılar. Hasta ve yaşlıların dayanacak gücü kalmamış, pek çoğu
            açlıktan ve hastalıktan can vermişti. Bu boykot, tam üç yıl sürdü. Üç yılın sonunda bazı
            Mekkelilerin boykotu kaldırması üzerine kıtlık ve yokluk günleri bitmiş oldu.
                                                                                   5
                    Sevgili Peygamberimiz, bu zor günler karşısında Allah’a (c.c) güvendi ve sabırlı
            davrandı. Müslümanlar da Peygamberimizin bu sabrını ve metanetini görerek tüm zorluk-
            lara onunla birlikte göğüs gerdiler.
















                         Görsel 4.2: “... Muhakkak ki Allah sabredenlerle beraberdir.”
                                                          (Bakara suresi, 153. ayet.)
                    Taif Yolculuğu
                    Sevgili Peygamberimiz, yanına Zeyd b. Hârise’yi de alarak Mekke dışında bir yer olan
            Taif’e doğru yola çıktı. Maksadı orada bulunan insanlara İslam’ı anlatmak ve kendilerinden des-
            tek istemekti. Ne yazık ki Taifliler Müslüman olmayı kabul etmediler. İçlerinden birtakım kötü
            ahlaklı kimseleri de kışkırtarak Peygamberimizi şehirden çıkarken taşlattılar. Allah Resulü’nün
            mübarek ayakları kan içinde kalmıştı. Zeyd (r.a) bu taşlara kendi bedenini siper ediyordu. Onun
            da başı yarılmış ve ayaklarından kanlar akıyordu. Nihayet Taif dışında bir bağa sığındılar. Pey-
            gamberimiz  üzgün  ve  yorgun  bir  vaziyette  bir
            asma gölgesine oturdu ve Allah’a (c.c) dua ede-
            rek insanların yaptıklarından O’na sığındı.
                    Sevgili  Peygamberimiz,  Taif’te  yaşa-
            dığı  üzücü  olay  karşısında  Allah’a  (c.c)  olan
            güvenini yitirmedi ve sabretti. Hatta Mekke’ye
            dönerlerken Allah’ın (c.c) izni ile ona seslenen
            Cebrail (a.s), “İstersen Mekke ve Taif şehrin-
            deki  dağları  birbirine  kavuşturayım  da  içinde
            oturanları helak edeyim.” demişti. Ancak çok
            merhametli olan Peygamberimiz, “Hayır, onla-
            rın helak olmasını istemem, belki onların so-
            yundan Allah’a inanan ve O’na ortak koşma-
            yan insanlar dünyaya gelir.”  demişti. Ve şöyle
                                      6
            dua etmişti: “Allah’ım! Halkımı bağışla. Çünkü
            onlar (gerçeği) bilmiyorlar.”                     Görsel 4.3: Taif şehrine giden sarp
                                      7
                                                                yolların günümüzdeki görüntüsü
            5 İbn Sa’d, et-Tabakât, C 1, s. 208-210.
            6 Buhârî, Bed’u’l-halk, 6; Müslim, Cihad, 111.
            7 Buhârî, Enbiya, 54; Müslim, Cihad, 105.


                                                       89
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10