Page 13 - 6. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite

Ünite -1-

Okuyalım

HACER-ÜL ESVET
On yıl geçti… Kâbe sellerden çökük
Çürümüş temeli, dört yanı dökük
Dediler: edelim yeniden bina…
Kureyşliler ona çoktan âşina;
İbrahim resulden kalma değeri;
Ama herşey gibi değişmiş yeri.
Tevhid makamında dizilerle put;
Bilinmiyor, ismi bilinen mabut
Bina tamamlandı, Karataş’ta iş;
Hemen her kabile kılıcı çekmiş
Taşı ben koyarım yerine, diyor…
Bir şeref kavgası kopmuş, gidiyor.
Biri dedi: “Size en güzel çare:
Kollayalım, geçip bir kenar yere;
Kâbe’ye ilk gelen hakem tutulsun;
Ne karar verirse yerini bulsun!”
Sessiz, beklediler… İlk gelen O’ydu.
Karataş’ı bir bez üstüne koydu.
Dedi: “Uçlarından tutun hepiniz!
Taşıyın ve ardım sıra geliniz!”
Taşı elleriyle yerleştiren O…
Şaşkın yığınları birleştiren O…
Dikildi toprağa, böylece, evet;
Şanlı Cennet taşı Hacer-ül esvet…

(Necip Fazıl KISAKÜREK, Esselam, s. 48-49.)

23