Page 6 - 5. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 3. Ünite
P. 6

PEYGAMBERİMİZ VE ÇOCUKLAR



            İki Reyhan: Hüseyin ve Hasan

             Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin; Hz. Fâtıma ile Hz. Ali’nin çocukları ve dolayısıyla Peygamberimizin
          (s.a.v) de torunlarıydı. Peygamberimiz (s.a.v) onların isimlerini kendisi vermişti. Aralarında
          sadece bir yaş bulunan Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin birlikte büyümüşler, günlerini hep bir arada
          geçirmişlerdi.
             Hz. Ebû Eyyûb el-Ensarî anlatıyor: “Bir gün, Resulullah’ın huzuruna girmiştim. Hasan ile Hü-
          seyin, Resulullah’ın önünde oynuyorlardı. O da onları büyük bir muhabbetle seyrediyordu.
          Dayanamayıp sordum:

             — Ya Resulallah! Sen bunları çok mu seviyorsun?
             Resulullah, hayatım boyunca unutamadığım bir cevap verdi:

             — Nasıl sevmem? Bunlar, benim dünyada kokladığım iki reyhanımdır!”  6

               Bilgi Kutusu



                                 Reyhan;
                          yaprakları mor
                     veya mor/yeşil ebruli olan,
                   hoş kokusuyla ünlü bir bitkidir.
                  Hatta birçok ülkede reyhan kelimesi
                 ‘güzel kokulu’ anlamına gelmektedir.
                  Aynı zamanda şifalı olan bu bitki,
                    Ortadoğu’da ve Akdeniz’de tıbbi
                        amaçlı da kullanılmıştır.



             Hasan (r.a) ile Hüseyin (r.a) bir develeri olsun istiyorlardı. Bu isteklerini, dedeleri olan Peygambe-
          rimize (s.a.v) söylediler. Sevgili Peygamberimiz küçük torunlarının önüne çökerek onlara seslendi:
             — Haydi binin! Bundan daha iyi deve mi olur?

             Çocuklar büyük bir sevinçle dedelerinin sırtına bindiler. Artık deveyi unutmuşlardı…
             Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) bir gün sevgili torunu Hz. Hasan’ı (r.a) sırtına almış, hoplatıp
          severek gezdiriyordu. Bunu gören bir sahabi gülümseyerek “Ey çocuk! Senin binitin ne güzel-
          dir.” diye takıldı. Peygamberimiz (s.a.v) de ona cevaben “O ne güzel bir binicidir.” buyurdu. Bu
          olay evde de çokça yaşanmıştı. 7

             Bir defasında Hz. Hüseyin arkadaşları ile oynarken Peygamberimiz ona rast gelmiş, onu ya-
          nına çağırmış ancak o gelmemişti. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v) yakalamak istediyse de o,
          bir o tarafa bir bu tarafa kaçmıştı. Resulullah (s.a.v) ise gülerek onun peşinden koşmuş, onu
          yakalamış, sevip öpmüş ve “Hüseyin benden, ben de Hüseyin’denim. Hüseyin’i çok seviyorum,
          o benim torunumdur.”  demişti.
                               8
          6   Zehebî, Siyeru A’lâmü’n-Nübelâ, C 3, s. 3-4.
          7   İbn Asâkir, Târîh, C 4, s. 317.
          8   İbn Mâce, Mukaddime, 11.

                                                       58
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11