Page 8 - 8. Sınıf Peygamberimizin Hayatı 1. Ünite

1. ÜNİTE PEYGAMBERİMİZİN MEDİNE YILLARI

Rabb'im Buyurdu Ben Dinledim

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Allah’tan (c.c.) aldığı vahiyleri iletmeye başladığı andan itibaren
pek çok iftira ile karşı karşıya kaldı. Bu iftiralardan biri de Kur’an’ın insan sözü olduğu

iddiasıydı. Kur'an-ı Kerim bu tür iddiaları şiddetle reddetmiş, Allah (c.c.) yüce kitabında şöyle
buyurmuştur:

"Ayetlerimiz kendilerine apaçık birer delil olarak okunduğunda, (öldükten sonra) bize
kavuşmayı ummayanlar, 'Ya (bize) bundan başka bir Kur'an getir veya onu değiştir'
dediler. De ki: "Onu kendiliğimden değiştirmem benim için olacak şey değildir. Ben ancak
bana vahyolunana uyarım. Eğer Rabb'ime isyan edecek olursam, elbette büyük bir günün

azabından korkarım."
(Yûnus suresi, 15. ayet.)

Habeşistan’a Hicret (615-616) : Müşriklerin inananlara karşı eziyetleri artınca Peygamberimizin
(s.a.v.) emri ile Müslümanlardan bir grup Habeşistan'a hicret etmiştir. Habeşistan Kralı Necaşî
Müslümanlara çok iyi davranmış, onları teslim almak üzere Habeşistan’a gelen Mekkeli müşrikle-
rin talebini geri çevirmiştir. Habeşistan'a iki kez hicret yapılmıştır. İlki 615 yılında, ikincisi ise 616
8
yılında gerçekleşmiştir.

Sosyal Boykot (617-620) : Mekkeli müşrikler, Müslümanları inançlarından vazgeçirmek için eko-
nomik ve sosyal alanda boykot başlattılar. Müslümanlarla her türlü ilişki yasaklandı. Yaklaşık üç yıl
sürecek olan bu sıkıntılı dönemde Müslümanlar mal varlıklarını kaybettiler, açlık ve yoklukla müca-
dele ettiler. Yaşanan tüm bu olumsuzluklara rağmen Müslümanlar inançlarından asla vazgeçmedi-
ler. Amaçlarına ulaşamayan Mekkeli müşrikler uyguladıkları boykotu kaldırmak zorunda kaldılar.

Hüzün Yılı (620): Peygamberimizin (s.a.v.) çok sevdiği amcasını ve eşini kaybettiği yıldır. Çocuk-
luğundan beri Peygamberimize (s.a.v.) kol kanat geren, onu sevgi ile büyüten amcası Ebû Tâlib
vefat etti. Bir süre sonra da Peygamberimizin (s.a.v.) sevgili eşi Hz. Hatice vefat etti. Peygamberimiz
(s.a.v.) için Hz. Hatice bir eş olmanın yanında İslam davasının en büyük destekçisiydi. Hatta Pey-
gamberimize (s.a.v.) desteklerinden dolayı kendisine “Haticetü'l-Kübra” lakabı verilmişti. Bu iki

kayıp Peygamberimizi (s.a.v.) büyük bir üzüntüye sevk etti. Bu yüzden Hz. Hatice ve Ebû Tâlib’in
vefat ettiği yıla İslam tarihinde “Hüzün Yılı” denir.

Tâif Olayı (620): Ebû Tâlib ve Hz. Hatice’nin vefatından sonra Mekkeli müşriklerin Müslümanlar
üzerindeki baskıları arttı. Bu yüzden Peygamberimiz (s.a.v.) Mekke dışında Müslümanların sığı-
nacağı bir yer aramaya karar verdi. Bunun için Mekke yakınındaki Tâif’i düşündü. Allah’ın Elçisi

(s.a.v.) Tâif’e giderek şehrin ileri gelenleri ile görüştü. Ancak Tâifliler ona oldukça kötü davrandılar,
hakaret ettiler, taşlarla saldırdılar. Peygamberimizin (s.a.v.) mübarek vücudunun kanlar içinde kal-
masına sebep oldular. Böyle bir durumda bile Peygamberimiz (s.a.v.) Tâiflilere asla beddua etmedi.

8. Ahmed b. Hanbel, Müsned, C 1, s. 202-203.

20