Page 3 - Kur'an-ı Kerim 5. Sınıf 2. Bölüm

KUR’AN-I KERİM’İ TANIYALIM

Bunlardan ders çıkarmamızı ister. Bu sebeple Allah’ın
(c.c.) Kur’an’da anlattığı kıssaları anlamaya önem ver-
meliyiz. İlk insan ve ilk peygamber Hz. Âdem kıssasını
öğrenelim:

Yeri ve göğü var eden Allah (c.c.), yeryüzünde dağla-
rı, denizleri, akarsuları, bitkileri ve hayvanları yaratmıştı.

Allah (c.c.), ilk insan Âdem’i topraktan yaratmış, onu
diğer varlıklardan üstün kılmıştı.

Allah (c.c.) meleklerine “Yeryüzünde bir halife yarata-
cağım...” demişti. Melekler Allah’tan (c.c.) öğrendikleri
bilgiyle, bu yaratılışın hikmetini tam anlayamadıkları için:

— Orada bozgunculuk yapacak, kanlar akıtacak birini mi yaratacaksın? Oysa biz seni överek
yüceltiyor, seni anıyoruz, dediler.

Allah (c.c.) katında üstün bir yeri olan ve irade sahibi insanın yaratılış sebebini anlamakta güç-
lük çeken meleklere şöyle cevap verildi:

— Sizin bilmediğinizi ben bilirim... 8
Artık vakit meleklerin âcizliklerini itiraf etme vakti idi.

Allah (c.c.) Âdem’e her şeyin ismini öğretti. Sonra onları, yani bu isimlerin karşılığı olan varlık-
ları meleklere tanıttı.

— Eğer sözünüzde samimi iseniz, haydi bu varlıkların isimlerini bana söyleyin, dedi.

Melekler ;

— Hâşâ! Seni bütün eksikliklerden uzak tutarız. Biz, senin bize öğrettiğinden başka hiçbir şey
bilmeyiz. Her şeyi bilen, sonsuz ilim ve hikmet sahibi ancak sensin sen...” dediler. 9
Bunun üzerine Allah (c.c.):

— Ey Âdem! Şu varlıkların isimlerini, meleklere söyle!.. dedi.

Melekler daha önce yaratılmış ve yıllarca evrende yaşamışlardı. Yeni yaratılmış bir varlık olan
insan bilgide onları geçmişti. Âdem varlıkların isimlerini meleklere söyleyince Allah (c.c.):

— Ben gökler ve yerde gaybı, sizin göremediklerinizi bilirim, hem açığa vurduğunuz hem de
gizlediğiniz her şeyi bilirim, diye söylememiş miydim, buyurdu. 10

Böylece bütün melekler insanın üstün bir varlık olarak yaratıldığını öğrendi. Ardından bir emir
daha duyuldu. Allah (c.c.) şöyle buyurdu:

8 Bakara Suresi, 30.ayet.
9 Bakara Suresi, 32.ayet.
10 Bakara Suresi, 33.ayet.

14